:: ThaiDive.Org :: บ้านปะการัง - อาจจะสายเกินไปสำหรับเต่าทะเล

อาจจะสายเกินไปสำหรับเต่าทะเล

Monday, February 7, 2005, 02:24 PM - ต่างประเทศ

นักดำน้ำกำลังดูลูกเต่าว่ายน้ำในทะเล

เต่าทะเลมากกว่า 165,000 ตัวในแต่ละปี กำลังประสบปัญหาด้านการดูแล และการถูกฆ่า ซึ่งจำนวนหนึ่งในประชากรเต่าทะเลเหล่านี้กำลังใกล้เข้าสู่จำนวนของการสูญพันธ์

ในอดีต นานมาแล้ว เต่าเขียว (green turtles) ได้เคยว่ายน้ำไปยังฝั่งทะเลของเกาะบาหลี อันเป็นที่ที่พวกมันไปวางไข่ ก่อนที่กลับสู่ทะเลอีกครั้ง ด้วยเหตุนี้คนจึงเข้ามาล่าเต่าทะเลกันที่นี่กันอย่างมากมาย จนไม่มีเต่าทะเลตัวใดกล้ากลับมาอีกเลย และในปัจจุบันเต่าได้กลับมาอีกครั้ง แต่ไม่ได้ว่ายน้ำมา พวกมันถูกบรรทุกขึ้นเรือเข้ามาทางตอนใต้ของชายฝั่งบาหลี บางครั้งมากกว่า 700 ตัวต่อวัน ที่จะมาในรูปแบบคล้ายผู้ลี้ภัย โดยพวกเต่าทะเลเหล่านี้จะถูกขังในกรงไม้ไผ่และเลี้ยงไว้ในน้ำทะล ซึ่งเมื่อเวลาน้ำขึ้น-ลง พวกเต่าทะเลจะต้องรอวันตายอย่างเจ็บปวด และทรมาน กับสิ่งสกปรก และคราบน้ำมันที่ลอยอยู่ชายฝั่งทะเลนั้น

เต่าทะเลที่ถูกจับมานี้ จะถูกเจาะรูเข้าที่ครีบหน้าเพื่อร้อยเชือกให้ติดกัน แต่ในบางครั้งพวกมันก็อาจจะถูกกองทับถมไปมาสูงหลายชั้นคล้ายกับกองผักในเข่ง แม้ว่าจะยังไม่ตาย แต่มันก็จะต้องทรมาณ และตายลงอย่างช้า ๆ นอกจากนี้เต่าที่ถูกจับไว้บนเรืออาจจะถูกนำมาทำเป็นอาหารด้วย ด้วยการหงายตัวเต่า และเปิดส่วนท้องขึ้น เพื่อผ่าเอากระดองออก ก่อนที่จะเอาเนื้อมันไปต้มกิน

มันนานมาแล้วที่การฆ่าเต่าถือเป็นส่วนประกอบของพิธีการในวิถึชีวิตของชาวบาหลี เช่นงานแต่ง งานศพ และงานรับขวัญเด็กทารก ซึ่งรัฐบาลท้องถิ่นยินยอมให้มีการฆ่าเต่าได้ปีละ 4,000 ตัว แต่ในงานวิจัยที่มีอยู่รายงานว่าแค่ 1,000 ตัวก็พอเพียงต่อพิธีการต่าง ๆ ในท้องถิ่นแล้ว

นอกจากนี้ยังเชื่อกันว่าในบาหลี ปีหนึ่ง มีเต่ามากกว่า 15,000 ตัว ถูกฆ่าเพื่อนำมาเป็นอาหาร ซึ่งนับว่าเป็นระบบจัดการที่ไร้ประสิทธิภาพในด้าน ปฏิบัติ และทางกฏหมายท้องถื่น แต่แน่นอนว่าความเชื่อ และความนิยม จะยังคงมีอยู่ เพราะในอดึตมีการนำเอาเนื้อ และไข่เต่ามาบริโภค รวมถึงการนำกระดองมาทำเป็นเครื่องประดับ เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้ซื้อหากัน

ครีบหน้าของเต่าที่ถูกเชือกร้อยติดกัน

กระดองที่ถูกผ่าเอาเนื้อออกไปแล้ว

เนื้อเต่าในหม้อต้ม

ก่อนหน้านี้ในปี 1989 ในอเมริกาได้ออกกฏหมายมาบังคับ ว่ากุ้งที่จะนำมาขายให้กับประเทศสหรัฐ จะต้องมาจากอวนจับกุ้งที่ได้รับการปรับปรุงให้สามารถ ปล่อยเต่าทะเล ออกไปได้ในกรณีที่มันติดเข้ามา เพื่อปกป้องเต่าทะเล แม้ว่าแนวกฏหมายนี้จะไม่ได้รับการยอมรับในบางประเทศ แต่ก็ยังโชคดีที่ยังมีการบังคับใช้งานอยู่

เราเชื่อกันว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหลายในโลก คือผู้ดำรงชีพมานานกว่า 200 ล้านปี และมนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุด แต่มนุษย์ไม่ได้ดูแลสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตร่วมกันมาเลย วันนี้ยังไม่สายที่จะร่วมกันช่วยดูแลสิ่งมีชีวิตรอบตัวเรา หากเรายังคงปล่อยให้มีการบริโภคไข่เต่า การจับกุ้งด้วยอวนแบบเดิม และมีโรงฆ่าเต่าแบบในบาหลี วันข้างหน้าทะเลก็คงจะต้องอ้างว้างจากสิ่งมีชีวิตที่มีสายพันธุ์เก่าแก่เช่นเต่าทะเล ก็เป็นได้

ด้วยความรู้สึกที่จะปกป้องโลกใบนี้ เราไม่สามารถตัดความสัมพันธ์ระหว่าง ผู้รอดชีวิตบนโลก และเผ่าพันธุ์ ถ้าเราเลือกที่จะนั่งดูผลกระทบจากการทำลายล้างที่จะบังเกิดกับชีวิตมนุษย์เรา สู้เลือกที่จะร่วมกันสร้างการปกป้อง และร่วมกันรับผิดชอบอย่างจริงจัง ในอันที่จะช่วยรักษาสิ่งมีชิวิตอีกหลาย ๆ ชีวิต เพื่อโลกของเรา หรือไม่เช่นนั้น ก็อาจจะต้องถึงเวลาที่กล่าวคำว่า "สายเกินไป"

แปลมาจาก ukdiving.co.uk : บทความต้นฉบับ
รูปภาพโดย Michael Aw